ما سنگرسازانی بی سنگریم / درباره سوءقصد به جان محمد داسمه، وکیل پرونده های محیط زیست

«محمد داسمه»، وکیل پرونده‌های مشهور محیط‌زیستی ساکن بهبهان در خیابان اصلی این شهر با سلاح سرد و شوکر مورد سوءقصد یک ضارب ناشناس قرار گرفت.

این نخستین سوقصد مرگبار به جان این وکیل دادگستری نبود. دوربین‌ مداربسته ساختمان محل کار او در روز نهم آذرماه تصویر مردی را به ثبت رسانده که صد متر را با طمانینه و آرام قدم برداشته، از پله‌های دفتر این وکیل بالا می‌رود. او مواد محترقه همراه داشته و رویش را پوشانده بوده، چند ثانیه بعد دفتر این وکیل شعله‌ور می‌شود.

خوشبختانه انفجار بمب دست‌ساز و سوقصد به جان داسمه ناموفق بود، چون او در محل کارش حاضر نبود.
پس از ناکامی نخست، آن‌ها مجددا در روز دوازدهم آذرماه برنامه‌هایشان را اجرا می‌کنند. قریب به ۲۶ ضربه کاری به یک منطقه جمجمه، نشان از عزم ضارب برای قتل دارد. حملات متعدد ضارب با شوکر برقی باعث شده است عملکرد کلیه‌های محمد داسمه دچار اختلال شود.

واژه واژه و جمله به جمله این گزارش همچون خنجری است بر قلب تک تک وکلای شریف مستقل و آزاده ای که دغدغه استقلال کانون های وکلا و رهائی اش از چنگال نهادهای امنیتی و قوه قضائیه را در تمام این سالهای سیاه حکومت جکهوری اسلامی با خود دارند. جمهوری اسلامی ایران برای تسلط بر جامعه وکالت و کانونهای وکلا با ترفندهای مختلف از به تعطیلی کشاندن کانونها و تعویق انتخابات هیأت مدیره و نصب فردی کم تجربه به مدت 18 سال بر اداره کانون تا تصویب آئین نامه ها،بخشنامه ها و قوانین مختلف سعی زیادی در ویران کردن پایه های استقلال کانون کرد.

مهمترین این اقدامات تا کنون تصویب قانون کیفیت اخذ پروانه وکالت در سال ۷۶و واگذار کردن تأئید صلاحیت وکلای داوطلب خدمت در هیأت مدیره کانون به دادگاه عالی انتظامی قضات بوده است. طبق این قانون وکلای دادگستری داوطلب خدمت در اداره کانونهای وکلا قبل از انتخاب توسط اعضای کانون و وکلای دادگستری می بایست از فیلتر دادگاه عالی انتظامی قضات رد شوند. این دادگاه بررسی صلاحیت وکلا را با استعلام از نهادهای امنیتی انجام می دهد و بدیهی است که فقط اشخاصی می توانند در انتخابات هیأت مدیره کانونها داوطلب عضویت باشند که تأئیدیه نهادهای امنیتی و به تبع آن دادگاه عالی انتظامی قضات را داشته باشند.

چنین است که تکیه زنندگان بر مسند هیأت مدیره کانونها از تلاش برای اعتبار بخشیدن به استقلال حرفه وکالت، حمایت از وکلای آزاد و مستقلی که به دلیل پذیرفتن دفاع از متهمین سیاسی و امنیتی تحت فشارهای گوناگون نهادهای امنیتی قرار می گیرند و از هرگونه اقدام قانونی برای تأمین امنیت وکلای در خطرعاجزو نگران آنند که خشم نهادهای امنیتی را بر نیانگیزند و موقعیت خود را برای دوره های آتی هیأت مدیره کانون حفظ کنند.

نتیجه انفعال و بی توجهی مدیران کانونهای وکلا به مشکلات عمیق وکلا در زمینه دفاع از حقوق بشر اتفاقاتی اینچنینی است که وکیلی در وطن خود و در میان همکارانش غریب و تنها مورد ضرب و جرح و تهدید به ربایش فرزندش و انفجار در دفتر کارش قرار می گیرد و صدائی از کانونهای وکلا در نمی آید.

وکلای شریف مدافع حقوق بشر در تمامی ابعاد آن، همواره به تنهائی و با تکیه بر ایمان خود به حقانیت دفاع از حقوق شهروندان مورد غضب نهادهای نظامی و امنیتی و بدون برخورداری از حمایتها و پشتیبانیهای مدیران کانون بار این مسئولیت خطیر را به دوش می کشند و تلخی ضرب و جرح و تهدید به قتل و بمب گذاری، آدم ربائی، بازداشت و حبس های طولانی را به جان می خرند و با امید به نهادینه کردن احترام به حقوق بشر و دادرسی عادلانه در محاکمات صلیب خود را بر دوش کشیده و روانه دادگاهها می شوند.

آری این است وضعیت وکلای دادگستری مدافع حقوق بشر که از جان و مال و آبرو و دانش خود سنگری می سازند برای دفاع از حقوق موکلانشان اما خود همچنان بی سنگر و آماج انواع خطرات جانی و مالی هستند.

این وضعیت در حالی است که همگان اذعان دارند که کانونهای وکلا و وکلای دادگستری تنها قشرو صنفی هستند که در تمامی امور حقوقی اعم از حقوق بشر، محیط زیست، آزادی بیان، وجود تشکلها و نهادهای مدنی با استقلال کامل از دولت و نهادهای حکومتی و… صاحب نظر و به گونه ای مکلف به اظهار نظر و نقد و بررسی موضوعات مختلف حقوقی از جمله حقوق بشر در همه ابعاد آن هستند.

تریبون آزاد وکلا هرگونه تعرض به وکلا را محکوم کرده و آمرین و عاملین اینگونه اقدامات ایذائی و مجرمانه را از ادامه این روند برحذر می دارد که دیوار حق و حقیقت به بلندای آسمان است و هرگز با این قبیل اعمال شنیع و ظالمانه فرو نمی ریزد.
تریبون آزاد وکلا

امضا
مهناز پراکند
دبیر تریبون آزاد وکلا