مرکز حامیان حقوق بشر: عذرا بازرگان مادر نرگس محمدی، فعال حقوق بشر محبوس در زندان زنجان در نامه ای خطاب به ابراهیم رییسی، رییس قوه قضاییه گفته است «من و پدر ۹۰ ساله نرگس از سلامتی جسم و روان دخترمان نگرانیم و اعلام خطر میکنیم و مسئولیت هر اتفاقی را متوجه دستگاه قضایی میدانیم».
شیوع بیماری کرونا در کشور ایران و ورود آن به زندان های کشور نگرانی خانواده های زندانیان سیاسی و وکلای آنان را در پی داشته است.
رییس قوه قضاییه روز هفتم اسفند با ابلاغ بخشنامه ای خطاب به دادستان های کشور از آنان خواسته بود برای حفظ سلامتی زندانیان با مرخصی آنان تا 15 فروردین موافقت کنند. هرچند ابراهیم رییسی مرخصی زندانیان امنیتی بالای 5 سال حبس را ممنوع اعلام کرده بود اما در تبصره ای در همین بخشنامه آن دسته از زندانیان سیاسی را که از بیماری رنج می برند جدا کرده و گفته بود در صورتی که بیماری آنان با ارایه مستندات تایید بشود، بعد از موافقت نهادهای امنیتی مربوطه به آنان نیز مرخصی تعلق بگیرد.
نرگس محمدی به بیماری آمبولی ریه مبتلاست. این بیماری از جمله بیماری های زمینه ای به شمار می رود و به گواه پزشکان می تواند بیمار را در برابر کرونا آسیب پذیرتر کند.
خانم عذرا بازرگان در نامه اش به ابراهیم رییسی از بیماری آمبولی ریه نرگس محمدی یاد کرده وگفته است: «تمام مدارک و مستندات آن در بیمارستان «مادران» و «ایرانمهر» تهران موجود است».
متن کامل نامه مادر این زندانی را در زیر بخوانید:
جناب آقای رییسی، ریاست قوه قضاییه
سخنگوی قوه قضاییه تحت نظارت شما در مورخه ۱۴ اسفند اعلام کردندکه وضعیت زندانیان امنیتی از بقیه زندانیان بهتر است. من مادر نرگس محمدی هستم. دختر من سوم دی ماه، پس از ضرب و شتم توسط رییس زندان اوین به زندان زنجان فرستاده شد و اکنون در میان زندانیان جرایم عادی نگهداری میشود. این زندان از لحاظ بهداشتی در نازلترین حد است؛ ظرفها در یک گودال سیمانی کثیف و کهنه در داخل حمام شسته شده و با خرید مواد ضدعفونی حتی با خرج دخترم موافقت نمیشود. نرگس زیر فشتر بازجوییهای طولانی و حبس در سلولهای انفرادی دچار بیماریهای گوارش، اعصاب، و مری شده و طی دوران تحمل حبس سه بار تحت عمل جراحی سنگین قرار گرفته است. او همچنین دارای بیماری آمبولی ریه بوده و تمام مدارک و مستندات آن در بیمارستان «مادران» و «ایرانمهر» تهران موجود است.
دخترم به علت مشکلات مذکور نمیتواند غذای پر کافور و چرب زندان را بخورد و در دو ماه و نیم اخیر یک وعده غذای کامل هم نخورده است.
علاوه بر این، مهمتر از همه امنیت روان اوست. در این زندان که حتی ورود سرمه چشم ممنوع است، مواد مخدر “شیشه” به راحتی پیدا میشود. وقتی افراد شیشه مصرف میکنند هر لحظه ممکن است اتفاقی ناگوار رخ دهد. نرگس توسط یک زندانی که از بابت اتهامات دو قتل، سرقت و مواد مخدر در این زندان به سر میبرد، تهدید جنسی و جانی شده است و مسئولان زندان هم در جریان هستند. دخترم از آن زندانی شکایتی ندارد زیرا سیستم قضایی حاکم است که ناعادلانه و غیرقانونی او را میان زندانیان پرخطر تبعید کرده است.
نرگس دو ماه است که با هزینه شخصی خود کتابهایی خریداری کرده اما کادر زندان کتابها را به او تحویل نداده است. اکنون دختر من از حق و حقوق یک زندانی امنیتی و سیاسی برخوردار نیست. من و پدر ۹۰ سالهاش از سلامتی جسم و روان دخترمان نگرانیم و اعلام خطر میکنیم و مسئولیت هر اتفاقی را متوجه دستگاه قضایی میدانیم.
عذرا بازرگان، مادر نرگس محمدی”.