مركز حاميان حقوق بشر، حميد مافى- با وجود پايان يافتن اعتصاب غذاى تعدادى از زندانيان بند ٣٥٠ اوين، هنوز از وضعيت جسمى زندانيان منتقل شده به انفرادى كه در اعتصاب غذا هستند، اطلاعى در دست نيست.
رسانه ها از وخامت حال چندتن از زندانيانى خبر داده اند كه پس از ضرب و جرح روز ٢٨ فروردين، به انفرادى انتقال يافتند و به اعتصاب غذا دست زدند. سعيد متين پور يكى از اين زندانيان است كه همسرش در گفت و گو با مركز حاميان حقوق بشر درباره وضعيت او توضيح داده است.
عطيه طاهرى همسر سعيد متين پور درباره آخرين وضعيت او به مركز حاميان حقوق بشر مى گويد:« سعيد قبلا هم بيمارى داشت. هم از انحناى ستون فقرات رنج مى برد و هم ناراحتى معده داشت. تلاشها و پى گيرى هاى ما براى درمان او هم بى نتيجه ماند و مسوولان با انتقال او براى مداوا موافقت نكردند. حالا هم كه بيش از ده روز است كه اعتصاب غذا كرده و من در خبرها مى بينم كه وضعيت جسمى خوبى ندارد.»
طاهرى كه آخرين بار دوشنبه هفته پيش همسرش را به مدت پنج دقيقه ملاقات كرده است، مى گويد: « آن روز چهارمين روز اعتصاب غذا بود و سعيد وضعيت مناسبى نداشت. الان كه بيشتر از ده روز از اعتصاب غذا و انفرادى گذشته است، ديگر وضعيت او مشخص نيست. سعيد به خاطر ناراحتى معده در زندان نمى توانستغذاى بند را بخورد و خودش غذا تهيه مى كرد. حالا در انفرادى غذاى او فقط يك چاى و آبى است كه از شير داخل سلول مى نوشد.»
او مى گويد: « آب لوله كشى داخل سلول قابل خوردن نيست. گرم است و بايد حدود بيست دقيقه بماند تا املاح و آلودگيهاى آن ته نشين و قابل خوردن شود. چاى هم كه مى دهند به گفته زندانيان بدمزه و بدبو است. اصلا قابل خوردن نيست. حالا با اين وضعيت من واقعا نمى دانم كه چه بلايى بر سر سعيد مى آيد.»
سعيد متين پور، روزنامه نگار هفته نامه يارپاق و همكار روزنامه هاى محلى استان آذربايجان شرقى نخستين بار در خردادماه سال ٨٦ بازداشت و بعد از ٩ ماه بازداشت و آزار، به قيد وثيقه ٥٠٠ ميليون تومانى به صورت موقت آزاد شد.
قاضى صلواتى رئيس شعبه ١٥ دادگاه انقلاب اسلامى تهران اين روزنامه نگار را به اتهام تبليغ عليه نظام و ارتباط با بيگانگان به هشت سال زندان محكوم كرد.
او در تابستان ٨٨ براى اجراى حكم به زندان فراخوانده شد و عليرغم پيگيريهايى كه خانواده اش انجام دادند، تا به حال به مرخصى نيامده است. متين پور در دوران بازداشت براى اعتراف تلويزيونى تحت فشار قرار گرفت.
او سال گذشته نيز در بند ٣٥٠ زندان اوين با حمله قلبى مواجه شد، به گونه اى كه به گفته همسرش « بهدارى اوين تاييد كرد كه براى درمان بايد به بيرون از زندان منتقل شود. اما مسوولان زندان مخالفت كردند و به دنبال پيگيريهاى ما در نهايت رضايت دادند كه يك پزشك معتمد از طرف خانواده در زندان سعيد را معاينه كند. بر اساس گزارش اين پزشك سعيد بايد به بيمارستان منتقل مى شد، اما مسوولان تنها با پابند، دستبند و لباس زندان حاضر بودند كه سعيد را به بيمارستان منتقل كنند و او هم اين شرايط را نپذيرفت.»
طاهرى مى گويد: « حالا با اين وضعيت، او و بقيه زندانيان را مورد ضرب و شتم قرار داده و بعد هم به انفرادى منتقل كرده اند. آنجا حتا دوش آب گرم ندارد و زندانيان بايد با آب سرد دوش بگيرند. تازه دوربين هم كار گذاشته اند تا همه رفتار زندانى در انفرادى را زير نظر داشته باشند. اين وضعيت واقعا مشمئزكننده است و ما نگران وضعيت عزيزانمان هستيم.»
طاهرى كه هفته گذشته همزمان با زندانيان سياسى اعتصاب غذا كرد، مى گويد:« شش سال است كه سعيد زندان را تحمل مى كند. از سال ٨٨ كه دوباره به زندان رفت، يكبار هم به مرخصى نيامده است. زندان همينطور هم وضعيت جسمى و روحى افراد را به هم مى ريزد، چه برسد به اينكه مورد ضرب و شتم هم واقع شوند و در شرايط سختتر قرار بگيرند. اين وضعيت نگران كننده است و ما نمى دانيم كه ديگر بايد چكار كنيم.»