مادر و همسر پيمان عارفى،زندانى سياسى در مسير زندان براثر سانحه جاده اى جان سپردند
مركز حاميان حقوق بشر- ناهيد رحمانى و زيبا (زينب) صادق زاده مادر و همسر پيمان ( اميررضا) عارفى زندانى سياسى تبعيد شده به زندان مسجدسليمان در راه بازگشت از ملاقات زندانى شان، دچار سانحه رانندگى شده و جان سپردند.
پيمان عارفى زندانى سياسى است كه در فروردين ماه سال ٨٨ يعنى دو ماه قبل از انتخابات مناقشه برانگيز رياست جمهورى در سال ٨٨ بازداشت شد. اتهام او و پسردايى اش آرش رحمانى به رويدادها و اعتراضهاى مردمى به نتيجه انتخابات ربط داده شد. نمايش اعترافهاى تلويزيونى متهمان در دادگاهى كه با رياست قاضى صلواتى اداره مى شد، عليهشان به كار گرفته شد تا آرش حكم اعدام بگيرد و پيمان ١٥ سال حبس. حبسى كه پس از چندى از اوين به زندان مسجد سليمان تغيير مكان داد.
تنبيه خانواده ها
مسير جاده اى تهران- اهواز، راهى است “بيست ساعته” كه خانواده پيمان عارفى و زندانيان سياسى تبعيد شده بايد براى ملاقات با عزيز زندانى شان بپيمايند؛ اين، يعنى مجازات خانواده ها در كنار زندانيان سياسى كه براى ديدن فرزند/ همسر يا عضو خانواده در چند دقيقه، بايد “چهل ساعت” در راه باشند؛ راهى كه ضمانتى در امنيتش نيست. چنانكه براى ناهيد رحمانى و زيبا صادق زاده نبود.
علاوه بر سختى راه طولانى، خانواده پيمان عارفى، بارها از ممنوع ملاقات بودن پيمان عارفى شكايت به اداره هاى مختلف قضايى و سازمان زندانها برده بودند.
زيبا صادق زاده دو سال بعد از دستگيرى همسرش و يكسال بعد از تبعيد به زندان مسجدسليمان در گفت و گو با سايت جرس از سختى اين سفر، راه طولانى و ملاقاتهاى غير حضورى گلايه كرده بود. او كه زندگى مشتركش با پيمان را چندى پيش از دستگير شدن همسرش شروع كرده بود دلتنگى هاى عاطفى اش را از مسوولان قضايى و مديران زندانها پنهان نكرده و گفته بود: « واقعا دوست داشتم می توانستم از دادستان درخواست کنم که بگذارند لحظه تحویل سال پیش همسرم باشم .
اگر بخواهم به او[ همسرم] جمله ای بگویم این است که دوستش دارم و اگر همه پانزده سال دوره زندانش هم در زندان بماند باز هم من منتظرش خواهم ماند و می خواهم دوباره با او زندگی کنم و روزهای کوتاه خوب زندگی مشترک مان را دوباره تکرار کنم و همان آرامش به زندگی ما برگردد.»
