كنوانسيون مربوط به رضايت با ازدواج حداقل سن برای ازدواج و ثبت ازدواج‌ها
كنوانسيون مربوط به رضايت با ازدواج، حداقل سن برای ازدواج و ثبت ازدواج‌ها
كه براساس قطعنامه (هفدهم) A ۱۷۶۳ مورخ ۷ نوامبر ۱۹۶۲ مجمع عمومي براي امضا و تاييد گشوده شده است
اين كنوانسيون از ۹ دسامبر ۱۹۶۴ براساس ماده ۶ به اجرا درآمده است.
دولت‌های طرف قرارداد،
با تمايل، برای ترويج و حمايت از احترام همگانی برای حقوق بشر و آزادی‌های بنيادی و رعايت اين حقوق و آزادی‌ها برای همه انسان‌ها، براساس منشور ملل متحد بدون تمايز از حيث نژاد، جنسيت، زبان يا دين،
با يادآوري اين‌كه ماده ۱۶ اعلاميه جهانی حقوق بشر تصريح می‌كند كه:
۱ـ مردان و زنان در سن قانوني، بدون هيچ محدوديتي از نظر نژاد، مليت يا دين، حق دارند ازدواج كنند و خانواده تشكيل دهند. مردان و زنان داراي حقوق برابر براي ازدواج، در طول ازدواج و در فسخ آن هستند.
۲ـ ازدواج بايد فقط با رضايت كامل و آزادانه زوجی كه قصد ازدواج دارند، ثبت شود، با يادآوری مجدد اين‌كه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در قطعنامه (نهم) ۸۴۳ مورخ ۱۹۵۴ اعلام كرد بعضی رسوم، قوانين و روش‌های باستانی مربوط به ازدواج و خانواده با اصول تعيين شده در منشور ملل متحد و اعلاميه جهانی حقوق بشر مغايرت دارند،
با يادآوری اين امر‌كه كليه كشورها، ازجمله آنهايی كه مسئوليت اداره سرزمين‌های غيرحاكم بر خود و تحت قيمومت را تا دستيابی آنها به استقلال بر عهده دارند يا بر عهده می‌گيرند، بايد تمامی اقدامات مناسب را، با نظری به لغو چنين رسوم، قوانين و روش‌های باستانی، با تضمين، ازجمله، آزادی كامل در انتخاب همسر، حذف كامل ازدواج‌های كودكان و نامزدكردن دختران جوان پيش از سن بلوغ، تعيين مجازات‌های مناسب، هر جا لازم باشد، و تعيين دفتری دولتی يا دفتری ديگر كه همه ازدواج‌ها در آن ثبت شود، به عمل آورند، بدين وسيله با اجرای مفاد پيش‌بينی شده در زير موافقت می‌كنند:
ماده ۱
۱ـ هيچ ازدواجي نبايد بدون رضايت كامل و آزادانه دو طرف قانونا به ثبت برسد، چنين رضايتی پس از اطلاع‌رسانی مقتضی و در حضور مقام صالح براي اجراي مراسم ازدواج و شهود، به گونه‌اي كه به وسيله قانون تجويز شده، بايد شخصا به وسيله دو طرف ابراز شود.
۲ـ بدون توجه به هر نكته‌اي در پاراگراف يك فوق، براي يكي از طرفين نبايد ضروری باشد هنگامي كه مقام صالح راضي است كه شرايط استثنايي است و اين‌كه آن طرف، در مقابل يك مقام صالح و به روشي كه ممكن است به وسيله قانون تجوی شده باشد، ابراز رضايت كرده و رضايتش را پس نگرفته، حاضر باشد.
ماده ۲
كشورهاي طرف اين كنوانسيون بايد براي تعيين حداقل سن براي ازدواج اقدام قانوني انجام دهند. ازدواج هيچ فردي كمتر از اين سن نبايد به طور قانوني به وسيله هيچ فردي به ثبت برسد مگر در شرايطي كه مقامي صالح با توجه به دلايل جدي و معتبر به نفع زوجي كه قصد ازدواج دارند، با آن موافقت كند .
ماده ۳
همه ازدواج‌ها بايد به وسيله مقامي صالح در يك دفتر اسناد رسمي مناسب به ثبت برسند.
ماده ۴
۱ـ اين كنوانسيون تا ۳۱ دسامبر ۱۹۶۳ براي امضا از جانب كليه كشورهای عضو سازمان ملل متحد يا اعضای هر يك از كارگزاری‌های تخصصی و هر كشور ديگر كه به وسيله مجمع عمومی سازمان ملل متحد دعوت شده تا طرف اين كنوانسيون شود، مفتوح است.
۲ـ اين كنوانسيون در معرض امضا و تصويب قرار دارد. اسناد تصويب نزد دبيركل سازمان ملل متحد امانت گذاشته مي شود.
ماده ۵
۱ـ اين كنوانسيون براي پيوستن همه كشورهايی كه در ماده ۴، پاراگراف يك به آنها اشاره شده بازخواهد بود.
۲ـ پيوستن با سپردن سند الحاق به دبيركل سازمان ملل متحد انجام خواهد شد.
ماده ۶
۱ـ اين كنوانسيون در نوزدهمين روز پس از تاريخ سپردن هشتمين سند تصويب يا پيوستن، نافذ و دارای قوت قانوني خواهد بود.
۲ـ اين كنوانسيون براي هر كشوری كه پس از سپردن هشتمين سند تصويب يا پيوستن آن را تصويب می‌كند يا به آن می‌پيوندد، در نوزدهمين روز پس از سپردن سند تصويب يا پيوستن آن كشور، قوت قانونی می‌يابد و نافذ مي‌شود.
ماده ۷
۱ـ هر كشور طرف قرارداد مي‌تواند با اطلاع كتبي به دبيركل سازمان ملل متحد اين كنوانسيون را فسخ كند. فسخ كنوانسيون يك سال پس از تاريخ دريافت اطلاعيه كتبی به وسيله دبيركل قطعيت می‌يابد.
۲ـ اين كنوانسيون از تاريخي كه تعداد طرف‌هاي آن به علت فسخ به كمتر از هشت كاهش يابد، قدرت واعتبار قانونی خود را از دست می‌دهد.
ماده ۸
هر اختلافي كه ممكن است بين هر دو كشور طرف قرارداد يا بيشتر در ارتباط با تعبير يا اجراي اين كنوانسيون به وجود آيد كه با مذاكره برطرف نشود، بايد براي تصميم به درخواست كليه طرفين اختلاف به ديوان بين‌المللی دادگستری ارجاع شود، مگر اين‌كه طرفين با شيوه ديگری براي سازش موافقت كنند.
ماده ۹
دبيركل سازمان ملل متحد به كليه كشورهای عضو سازمان ملل متحد و كشورهای غيرعضو كه در ماده ۴، پاراگراف يك تصريح شده‌اند، اطلاعات مربوط به اين كنوانسيون را به شرح زير اطلاع مي دهد:
(الف) امضاءها و اسناد تاييد دريافتی براساس ماده ۴؛
(ب) اسناد پيوستن دريافت شده براساس ماده ۵؛
(ج) تاريخي كه اين كنوانسيون براساس ماده ۶ قدرت قانوني و رسميت می‌يابد؛
(د) اطلاعات مربوط به اعلام فسخ كه براساس ماده ۷، پاراگراف يك دريافت شده؛
(هـ) فسخ براساس ماده ۷، پاراگراف ۲.
ماده ۱۰
۱ـاين كنوانسيون كه متون چينی ، انگليسی، فرانسوی، روسی و اسپانيايی آن از اعتبار يكسان برخوردار است، به بايگانی سازمان ملل متحد سپرده می شود.
۲ـ دبيركل سازمان ملل متحد يك نسخه تصديق شده اين كنوانسيون را برای كليه كشورهای عضو سازمان ملل متحد و كشورهای غيرعضو تصريح شده در ماده ۴، پاراگراف یک ارسال می دارد.
