حمله شبانه با کارد به خانواده بهایی در بیرجند
راديو فردا – ديان علايی، نماينده جامعه جهانی بهايی در سازمان ملل متحد، به راديو فردا می‌گويد که گزارش‌های مربوط به حمله شبانه به يک خانواده بهايی در بيرجند را تاييد می‌کند.
بر اساس گزارش‌هايی که در تعدادی از سايت‌های خبری و شبکه‌های اجتماعی منتشر شده، شامگاه دوشنبه ۱۴ بهمن ماه، فرد نا‌شناسی که صورت خود را پوشانده بود، با سلاح سرد و از روی ديوار، وارد منزل يک خانواده بهايی ساکن بيرجند شده و با ضربات پی در پی کارد، هر سه عضو اين خانواده را به شدت مجروح می‌کند.
بر اساس اين گزارش‌ها، قدرت‌الله مودی، طوبی مودی و اعظم مودی، سه عضو اين خانواده بودند که از ناحيه شکم، پهلو، گردن و نزديک ريه، هدف ضربات کارد قرار گرفتند اما فرد مهاجم بدون آنکه چيزی سرقت کند، از منزل آنها فرار کرده است.
گفته شده که قدرت‌الله و طوبی مودی، به تنهايی در بيرجند زندگی می‌کنند و دختر آنها که در تهران ساکن است، صبح همان روز برای ديدار با پدر و مادرش به بيرجند رفته بود.
بر اساس گزارش‌ها، دختر اين خانواده به رغم آنکه شديدا زخمی شده بود، خود را به تلفن رسانده و درخواست کمک می‌کند.
نماينده جامعه جهانی بهايی در سازمان ملل متحد از آقای مودی به عنوان يکی از افراد شناخته شده جامعه نه چندان پرجمعيت بهايی در بيرجند نام می‌برد و می‌گويد که هر سه عضو خانواده مودی هم‌‌اکنون در بخش مراقبت‌های ويژه (آی سی يو) بستری‌اند.
خانم علايی ضمن ابراز بی‌اطلاعی از انگيزه اين جنايت، از حکومت ايران خواست تا سريعا به اين پرونده رسيدگی کرده، عاملان يا آمران آن را مجازات کند و به آزار و اذيت بهاييان پايان دهد.
نماينده جامعه جهانی بهايی در سازمان ملل متحد در عين حال با اشاره به موارد پيشين حمله به بهاييان در ايران از جمله قتل عطاالله رضوانی، می‌گويد که هيچ اراده‌ای در حکومت ايران برای بررسی اين جنايت‌ها و يافتن عاملان و آمران آنها وجود ندارد.
بر اساس گزارش‌ها، آقای رضوانی، ساکن بندرعباس، دوم شهريور سال جاری در همين شهر و از پشت سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و کشته شد. جسد او يک روز بعد پيدا شد.
بر اساس آمارهايی که جامعه جهانی بهايی منتشر کرده، حدود ۳۰۰ هزار بهايی در ايران زندگی می‌کنند و اين در شرايطی است که حکومت جمهوری اسلامی، بهاييت را به عنوان دين به رسميت نمی‌شناسد و بهاييان در ايران از حق تحصيل در مقاطع بالا و استخدام در دستگاه‌های دولتی محرومند.
جامعه بهايی می‌گويد که پس از انقلاب سال ۱۳۵۷، بيش از ۲۰۰ بهايی توسط حکومت ايران کشته شده، هزاران نفر از بهاييان دستگير شده و مورد آزار و اذيت قرار گرفته‌اند.
همچنين به گفته اين جامعه، از سال ۱۳۸۳، برابر با ۲۰۰۵ ميلادی، حداقل ۹ بهايی در ايران به قتل رسيده يا در شرايط مشکوک درگذشته‌اند و ۵۲ نفر ديگر نيز از سوی عاملان حکومت و مأموران لباس‌شخصی يا مهاجمان ناشناس، مورد تهاجم فيزيکی قرار گرفته‌اند که به گفته جامعه جهانی بهايی تمامی اين رويدادها بدون پيگيری مانده است.
اين در حالی است که مقام‌های قضايی و امنيتی ايران می‌گويند هيچ کس در ايران به علت بهايی بودن دستگير نمی‌شود و اتهام اين افراد، مواردی مانند جاسوسی است.
هفت تن از رهبران جامعه بهايی ايران که بيش از پنج سال است در زندان به‌سر می‌برند، پس از انتشار منشور حقوق شهروندی توسط دولت حسن روحانی، در نامه‌ای به رئيس‌جمهوری ايران، خواستار «ضمانت اجرايی» برای اين منشور شدند.
